Als jij aan psychedelische middelen zoals LSD of paddo’s denkt, wat is dan het eerste dat in je opkomt? Waarschijnlijk zijn het niet de begrippen creativiteit, productiviteit en innovatie. Toch is er een verband tussen psychedelica en voorgaande termen. Steeds meer mensen nemen LSD of paddo’s als hulpmiddel en niet als tripmiddel. Ze zijn er heilig van overtuigd dat kleine hoeveelheden tripmiddel de mentale processen aanzienlijk bevorderen. Ze noemen deze hype… microdosering.
Wat is microdosering?
Zoals de naam al doet vermoeden, betekent microdosering het nemen van microscopisch kleine hoeveelheden van een bepaalde substantie. De stoffen die ze consumeren zijn psychedelische middelen zoals LSD of paddo’s. Normaal veroorzaken deze drugs hallucinaties en tripervaringen, maar bij microdosering niet. De dosissen zijn bij dit concept zo klein dat er geen fysiek voelbare effecten optreden. Alles gebeurt volledig in het onderbewustzijn van de gebruiker.
Dit maakt deze hype zo uniek. Zowel de dosisgrootte als de gebruiksreden is compleet nieuw. Het gebruik draait niet meer om het beleven van tripervaringen, maar om het bevorderen van mentale prestaties. Microdosering zet namelijk hersenwegen open die anders levenslang geblokkeerd zouden blijven. Dit stelt de gebruiker in staat om volledig onafhankelijk en puur te denken. Deze ommekeer heeft ervoor gezorgd dat psychedelische middelen geëvolueerd zijn van recreatieve drugs naar creatieve drugs.
Een tiende
We spreken wel van een kleine dosis, maar wat is ‘klein’ juist? Als we naar de portie kijken, is het belangrijk dat deze een stuk minder groot is dan bij normaal gebruik. De basisregel houdt in dat je een tiende van een normale dosis neemt. Als we ervan uitgaan dat 100 tot 150mg LSD een tripervaring teweegbrengt, kunnen we stellen dat 10 tot 15mg meer dan voldoende is voor microdosering.
Natuurlijk hangt dit ook van persoon tot persoon af. Factoren die hierbij een rol spelen zijn eerdere ervaringen, lichaamsgewicht, metabolisme… Omdat iedereen anders reageert op 10mg LSD, doe je er goed aan om eerst te experimenten met enkele milligrammen. Zo kom je niet voor verrassingen te staan en kan je de dosis rustig opbouwen tot 10 of 15mg.
Vanwaar komt dit idee?
Om de oorsprong van microdosering te achterhalen, moeten we eerst de geschiedenis van het algemeen menselijk druggebruik bekijken. Druggebruik is namelijk geen recent fenomeen. Al duizenden jaren geleden werden de eerste psychedelica geconsumeerd. De gebruiksredenen zijn door de eeuwen heen veranderd, maar het principe bleef hetzelfde: psychedelische middelen innemen om mentale processen te beïnvloeden.
De drie psychedelica golven
Het menselijk psychedelica-gebruik valt op te splitsen in drie delen. Drie verschuivingen die verspreid plaatsvonden over een tijdspanne van enkele duizenden jaren. Zowel de gebruiksredenen als de standpunten tegenover psychedelica zijn tijdens deze periode compleet veranderd. We noemen dit ook de drie psychedelica golven. En de mens is zowel de vormgever als de belever ervan.
De eerste/nomaden golf
Het zal je misschien verbazen, maar onze verre voorouders waren de eerste druggebruikers op deze planeet. Ze aten bepaalde planten en kruiden die gelijkaardige effecten als paddo’s veroorzaakten. Uit een grotschildering die uit 10.000 v.Chr. dateert, valt af te leiden dat onze nomadische voorouders de kracht van bepaalde psychedelische middelen wel degelijk kenden. Schijnbaar zorgden deze voedingsmiddelen ervoor dat je de ‘oerkracht’ van de natuur kon ervaren. In hoeverre dit waar is, valt te betwijfelen, maar hoe dan ook, ze consumeerden natuurlijke tripmiddelen. En met deze vorm van psychedelica-gebruik vormden ze de basis voor de twee volgende golven.
De tweede/hippie golf
We maken een tijdsprong naar 1960. Dit is het jaar dat een andere psychedelische stof zijn intrede doet. Ik heb het over LSD. Deze recreatieve drug werd niet gebruikt door nomaden, maar door hippies. Ze wilden hun inzichten vergroten en de wereld via een ander perspectief bekijken. En daarvoor waren de hallucinaties veroorzaakt bij LSD perfect.
Al snel werd het LSD-gebruik gelinkt aan de opstandige hippiecultuur. Met deze reden werd LSD officieel illegaal verklaart aan het einde van de jaren 60. Dit leidde tot een abrupt einde van het menigmaal LSD-gebruik én van de hippie-golf.
De derde/ondernemers golf
Nu wordt het interessant. Enkele jaren geleden startten de ondernemers in Silicon Valley – het Amerikaanse ondernemersparadijs – een nieuwe hype. Ze begonnen kleine hoeveelheden psychedelica op regelmatige basis in te nemen om hun mentale prestaties te verbeteren. Ze introduceerden dit concept als microdosering. Het duurde niet lang vooraleer deze hype zich over de wereld verspreidde. En ook in Nederland sloeg het aan. Sinds het ontstaan van microdosering steeg het aantal Nederlandse microdosers elk jaar aanzienlijk.
Als we het geheel van de drie golven samennemen, vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Onze nomadische voorouders ontdekten de eerste natuurlijke tripmiddelen en consumeerden het in beperkte hoeveelheden. De hippies namen daarentegen grotere dosissen van een synthetische variant. En de innovatieve ondernemers van de eenentwintigste eeuw combineerden het beste van beide. Ze creëerden een hype gebaseerd op een kleine dosis synthetische psychedelica en noemden het microdosering.
Het bewijs
Hoewel microdosering pas recent populair is geworden, voerden onderzoekers al decennia eerder verschillende experimenten rond dit concept uit. Een naam die bij vele van deze onderzoeken terugkeert, is James Fadiman. We kunnen hem aanschouwen als de grondlegger van het onderzoek naar microdosering. Zijn bekendste werk is het ‘Psychedelic agents in creative problem-solving’-experiment. Hiermee toonde hij aan dat microdosering echt werkt.
Psychedelic agents in creative problem-solving
In 1966 besloot James Fadiman met zijn team om een nieuw experiment uit te voeren. Ze wilden testen of microdosering daadwerkelijk de creatieve processen in de hersenen stimuleerde. Om dit te doen, nodigden ze 27 mannen uit. Het waren allemaal intelligente vakmannen uit een heel scala aan beroepen. Zowel ingenieurs, wiskundigen, psychologen en managers waren aanwezig. Hiermee verzekerden de onderzoekers dat er duidelijke conclusies getrokken konden worden. Er was één voorwaarde om aan het experiment deel te mogen nemen. Elke deelnemer moest een probleem meebrengen waar hij al minstens drie maanden een oplossing voor zocht.
De opstelling
Het experiment verliep als volgt. In de eerste stap kreeg iedere deelnemer een kleine dosis psychedelisch stof toegediend. De tweede stap bestond uit een volledig uur ontspanning. Deze tussenpose was voorzien zodat het middel volledig kon inwerken. Tijdens dit uurtje leerden de deelnemers elkaar kennen en vertelden ze over hun probleem. Eens de inwerkfase voorbij was, kon het echte werk beginnen. De deelnemers kregen vier uur de tijd om in alle rust een oplossing te zoeken voor hun probleem. Na enkele uren zwoegen was ook deze fase voorbij. Nu moesten de deelnemers alleen nog hun vorderingen beoordelen en enkele vragenlijsten invullen.
Het resultaat
De opstelling was eenvoudig en de hypothese veelbelovend. Het enige dat restte, was de reflectiefase. Eindelijk zou Fadiman het antwoord weten. Was microdosering werkelijk zo effectief als er beweerd werd?
Vast en zeker! De minuscule dosis psychedelica had wonderen verricht. Alle deelnemers verkeerden in een staat van hyperfocus. Hierdoor rapporteerden ze allemaal verrassende vooruitgangen. Sterker nog, een groot deel slaagde erin om hun probleem volledig op te lossen. Problemen waar al maanden aan gewerkt werd, vormden plotseling geen probleem meer. Zowel de deelnemers als de onderzoekers waren door het dolle heen. Het bewijs was duidelijk: microdosering was een fantastisch concept!
Lyserginezuurdiëthylamide
Wanneer men zich aan microdosering waagt, wordt er meestal voor lyserginezuurdiëthylamide – of kortweg LSD – geopteerd. Samen met enkele andere stoffen valt LSD onder de verzamelnaam ‘psychedelicum’. Dit zijn alle substanties die veranderingen in perceptie, stemming en cognitie veroorzaken.
Bij recreatief LSD-gebruik wordt er voor normale doseringen gekozen. Dit is het tegengestelde van microdosering. De inname van deze normale hoeveelheden LSD zorgt namelijk voor geestverruimende hallucinaties. Bij microdosering is dit niet de bedoeling. De geconsumeerde dosissen moeten zo klein zijn dat ze geen mentale effecten teweegbrengen.
Dit zijn de meest voorkomende effecten van LSD op een rijtje:
- stemmingswisselingen
- verruimde gedachtegangen
- intensere zintuigwaarneming
- vormveranderingen in de omgeving
Gebruikers vinden LSD de perfecte drug om thuis of op een andere rustige plaats te nemen. De gouden regel bij LSD is: “Zorg dat je in een omgeving bent, waar je je goed voelt.”
Paddo’s
LSD is niet de enige substantie die gebruikt wordt bij microdosering. Een ander tripmiddel dat gelijkaardige effecten veroorzaakt zijn paddo’s. Deze drug komt van natuurlijke oorsprong en brengt bij een normale dosis – net zoals LSD – bewustzijnsveranderingen teweeg.
Niet de hele paddo veroorzaakt effecten. Het is de hoofdcomponent psilocybine die alles in gang zet. Als deze stof in het menselijk lichaam terechtkomt, wordt het omgezet in psilocine, de nevencomponent. Het is deze stof die de menselijke stemmingsregulatie en pijnprikkelverwerking beïnvloedt waardoor er hallucinaties ontstaan.
Dit zijn de meest voorkomende effecten van paddo’s:
- Visuele hallucinaties
- Vervormende beelden
- Verminderde controle over emoties
- Ontspannen, maar opgewekt gevoel
- Versterkte zintuigelijke waarnemingen
Net zoals bij LSD is het belangrijk dat je de drug in een vertrouwde omgeving neemt. Hiermee verklein je de kans om in paniek te raken bij een slechte tripervaring.
Te veel is nooit goed
Psychedelische stoffen veroorzaken ingrijpende veranderingen in de hersenen. Zoals eerder vermeld veroorzaakt de inname van een normale dosis tripervaringen. Zelfs bij een beperkte dosis van 25mg treden er al fysieke effecten op. Met deze reden wordt de nadruk bij microdosering extra op ‘micro’ gelegd. Je gebruikt slechts enkele microgrammen waardoor je geen kans hebt om dergelijke tripervaring te beleven.
Vandaar dat LSD illegaal is. Gebruikelijke dosissen bevatten 100 tot 150mg wat zeer ongezond voor je hersenen is. Om de mensen tegen zichzelf te beschermen is zowel het bezit als het gebruik van psychedelica ten strengste verboden.
Research chemicals
Het consumeren van psychedelica – in welke hoeveelheid dan ook – is niet toegestaan. Als je toch onderzoek wilt doen, kan je beroep doen op andere stoffen die wel legaal zijn. Drugs die onder deze subcategorie vallen, worden ook wel research chemicals genoemd. Zoals de naam het duidelijk vermeldt, zijn deze chemische stoffen voor onderzoek bedoeld, niet voor consumptie!
Zowel LSD als paddo’s kennen een research chemical die zeer gelijkaardig is. Ze verschillen slechts enkele atomen van de illegale versie. Hierdoor zijn de effecten grotendeels hetzelfde. Het goede nieuws is dat ze allebei verkrijgbaar zijn zonder speciale vergunning. Met andere woorden kan je direct beginnen met experimenten en onderzoeken.
1C-P-LSD
De research chemical die hard op LSD lijkt is 1C-P-LSD. Dergelijke stoffen die maar enkele atomen van een illegale drugs verschillen, noemen we ook analogen. Met andere woorden is 1C-P-LSD een analoog van de eerder besproken LSD.
Tussen deze research chemical en LSD is er maar een klein verschil op te merken. Als we beide brutoformules vergelijken, zien we het volgende: C 20 H 25 N 3 O (LSD) en C 29 H 34 N 3 O 2 (1C-P-LSD). Het minieme verschil is de extra cyclopropenyl groep die bij 1C-P-LSD aanwezig is. Deze ‘afwijking’ zorgt ervoor dat deze analoog – in tegenstelling tot LSD zelf – niet onder de Opiumwet valt.
4-HO-MET
Ook voor de paddo-liefhebbers bestaat er een research chemical. Psilocine – de actieve stof in een paddo – kent een analoog genaamd 4-HO-MET . Zowel de effecten als de moleculestructuur is bijna hetzelfde. Dit maakt 4-HO-MET de perfecte substantie om microdosering met paddo’s te onderzoeken. Beide stoffen leggen verbindingen tussen verschillende hersengebieden wat leidt tot hallucinaties bij een normale dosis en tot magische inzichten bij een microdosis.
4-HO-MET is een research chemical met minder potentie dan 1C-P-LSD. Dit wil zeggen dat de effecten minder hevig zijn. Ben je van plan om voor het eerst met microdosering te experimenteren, dan is 4-HO-MET geschikter.
Ook voor jou
De resultaten van Fadimans experiment zijn duidelijk: vakmannen kunnen dankzij microdosering grote problemen uitpluizen. Dit wekt een logische vervolgvraag op: Wat kan deze hype voor jou betekenen? Zou microdosering ook nuttig zijn bij alledaagse hindernissen?
Volgens de vele getuigenissen van ervaren microdosers helpt het ongetwijfeld. LSD en psilocine beïnvloeden de denkprocessen in de hersenen. Hierdoor stimuleren deze psychedelische middelen zowel de creativiteit, de innovatie en de productiviteit van de gebruiker. Dit stelt het menselijk brein in staat om onvoorstelbare prestaties neer te zetten.
Mentale magie
Doordat microdosers een tiende van een normale dosis gebruiken, zijn ook de effecten tienmaal lichter. Dit houdt in dat er geen fysiek voelbare effecten optreden. Alle magie speelt zich af op het onzichtbaar terrein van het onderbewustzijn. Microdosering schuift vastgeroeste denkpatronen en overtuigingen volledig aan de kant. Met andere woorden stimuleert een minuscule dosis psychedelica het onafhankelijk en puur denken. Doordat alle mentale processen bevorderd worden, heeft iedereen – van ondernemer tot topatleet – baat bij dit concept.
Dit zijn vijf waargenomen effecten die voor jou handig zijn:
- socialer
- creatiever
- productiever
- meer inzicht
- meer energie
Ondernemersspirit
Over iemand die gedreven, creatief en innovatief is, wordt weleens gezegd dat hij een ondernemersspirit bezit. Met microdosering kan je dit nog letterlijker nemen. De kleine dosissen psychedelica verwijderen namelijk alle mentale blokkades waardoor je geest of ‘spirit’ superflexibel wordt.
Microdosering stimuleert jouw brein om out-of-the-box te denken. Het opent bepaalde hersenwegen die zonder het beetje hulp van psychedelica voor altijd verborgen zouden blijven. De vele getuigenissen van Silicon Valley ondernemers bevestigen dit. Ze rapporteerden kunstzinnige processen die hen tot prestaties in staat stelden die ze nooit voor mogelijk hielden. Ze beschrijven microdosering als dé ideale manier om groei en ontwikkeling een duwtje in de rug te geven.
Atleten
Ondernemers zijn niet de enige die de voordelen van microdosering onderschrijven. Ook fervente sporters die kleine hoeveelheden psychedelica consumeren, nemen positieve effecten waar. Alle fysieke prestaties die betrekking hebben op mentale processen verbeteren aanzienlijk. Zo merken de atleten een verhoogde reactiesnelheid, een beter evenwichtsvermogen, een grotere alertheid… op. Het lijstje gaat nog even door, maar je snapt het principe. Microdosering is in elk aspect van het leven bruikbaar. Perfectie bestaat niet, maar met microdosering kom je dicht in de buurt.
Het uitgewerkte concept
Microdosering is een zeer eenvoudig concept. Via een steeds herhaalde cyclus verbeter je jouw mentale processen op langdurige basis. Ook de dosisgrootte ligt vast. De standaard bij dit concept bedraagt een tiende van een normale dosis. In geval van LSD gebruik je dus best 10 tot 15 mg.
De cyclusstrategie
Bij microdosering wordt er steeds eenzelfde strategie toegepast. Men volgt een driedaagse cyclus die telkens herhaald wordt. Meestal opteert de microdoser voor een doorlopend proces van één of twee maanden. Soms gebeurt het ook dat de cyclusstrategie meerdere maanden wordt aangehouden. Dit kan je zelf kiezen. Wat je wel strikt moet volgen is de driedaagse planning.
Zo ziet de cyclus eruit:
Dag 1: inname van een kleine dosis psychedelica
Dag 2: effecten nog steeds voelbaar
Dag 3: ontwenningsfase
Dag 4: inname van een kleine dosis psychedelica
Dag 5: effecten nog steeds voelbaar
De pauze die op dag 3 wordt ingelast, is noodzakelijk om gewenning te voorkomen. Als je deze rustdag niet gebruikt, stijgt de kans aanzienlijk dat je na enkele keren de dosis moet verhogen. Bij microdosering is dat niet de bedoeling! Als je de cyclusstrategie volgt, moet je de dosis nooit aanpassen. Je blijft doorheen het gehele proces dezelfde hoeveelheden gebruiken. Zo verzeker je dat de verwachte resultaten behaald worden.
Psychedelica gebruiken om mentale processen te stimuleren, blijft vreemd klinken. Toch is er niets mis mee zolang je het gebruik onder controle houdt. Microdosering is namelijk een tool of hulpmiddel en zeker geen oplossing! Ga altijd verantwoordelijk om met psychedelische middelen en volg de cyclusstrategie correct op. Als je dit onthoudt, is er niets meer dat je hindert om zelf te gaan experimenteren.